Νά σκεφτεί και μόνο ως λογισμό, κάποιος κάτι άσχημο και προσβλητικό για την Θεία Κοινωνία, Αυτό Το Σώμα και Το Αίμα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, είναι μεγίστη Βλασφημία. Φοβούμαι και μόνο την σκέψη.Ασπασμός των Εικόνων: Η 7η Οικουμενική Σύνοδος απαντά για τις Εικόνες, αλλά και για όλα τα αντικείμενα που οφείλουμε ασπασμού. Αν θεωρώ ότι ασπάζομαι την επιφάνεια με το κραγιόν ή το λίπος των χειλέων των νωριτέρων ασπασμών και όχι το Ιστορηθέν στην αγία Εικόνα Πρόσωπο, είμαι κάποιας άλλης πίστεως και δεν μου επιτρέπεται να προσάψω την ευθύνη μεταδόσεως στην Αγία Εικόνα ή στον Ναό, αλλά στην προαίρεσίν μου. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν καθαρίζονται επαρκώς και συχνότατα, όχι διά τον φόβο της ασθενείας, αλλά διά τον σεβασμό στο εικονιζόμενο Πρόσωπο να μην περιέχει στην επιφάνεια υποδοχής ασπασμών, τα στίγματα χειλέων, ή Στον «αγιάσαντα»* τον Ναόν.Το χέρι του Ιερέως ή του Αρχιερέως, όταν διακονεί στο Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας, αλλά και νύν και αεί, δεν είναι δικό μας· είναι του Χριστού. Όταν το ασπάζεται κάποιος, ασπάζεται την Ιερωσύνη του Χριστού. Τα δικά μας χέρια δανείζονται στον Ίδιο Τον Χριστό που είναι ο προσφέρων και προσφερόμενος και προσδεχόμενος και διαδιδόμενος που μελίζει και διαμερίζει τον Αμνό του Θεού, Αυτό το Σώμα του Χριστού!! Είναι δυνατόν να είναι μεταφορέας ασθενειών; Μέγιστη βλασφημία και μόνο να το σκεφτούμε.
Η πυκνή ή αραιή συνάθροιση εν τώ Ναώ: Είναι δυνατόν να διαβάζουμε στην Ακολουθία των Εγκαινίων Ιερού Ναού που οι Αρχιερείς μας τελούν, τα φοβερά εκείνα λόγια που οι Άγιοι Πατέρες εν Αγίω Πνεύματι κατέγραψαν, και να θεωρούμε ότι θα μεταδοθεί ασθένεια – ακόμη και λέπρα ή πανώλη – αν βρίσκομαι κοντά ή δίπλα σε κάποιον μη ασθενή, και θα του μεταδώσω την ασθένειά μου; Μά, δεν μεσολαβεί μεταξύ εμού και εκείνου το Πανάγιο Πνεύμα που πλημυρίζει κάθε σπιθαμή του Ιερού Ναού;Δέν ψάλλουμε στην ακολουθία αυτή: «Τούτον τον Οίκον ο Πατήρ ωκοδόμησε· τούτον τον Οίκον ο Υιός εστερέωσε· τούτον τον Οίκον το Πνεύμα το Άγιον ανεκαίνισε, το φωτίζον, και στηρίζον και αγιάζον»*; Εισερχόμαστε στο Ναό «δεόμενοι αγιασθείναι»* Δέν γονατίζουμε όλοι μας κάποια στιγμή και πάλι ο Αρχιερέας λέει: «…κατάπεμψον το πανάγιόν Σου Πνεύμα και αγίασον τον Οίκον τούτον· πλήρωσον αυτόν φωτός αϊδίου· αιρέτισον αυτόν εις κατοικίαν Σήν· ποίησον αυτόν σκήνωμα δόξης Σου·…. Κατάστησον αυτόν λιμένα χειμαζομένων, ιατρείον παθών, καταφυγήν ασθενών, δαιμόνων φυγαδευτήριον, εν τώ είναι τους οφθαλμούς Σου ανεωγμένους επ΄αυτόν ημέρας και νυκτός και τα ώτα Σου προσέχοντα εις την δέησιν των εν φόβω Σου και ευλαβεία εν αυτώ εισιόντων…»*;Τι σχέση μπορεί να έχει ένας Ναός με ένα κομμωτήριο ή ένα παντοπωλείο ή μία τράπεζα ή μία εφορία ή οποιονδήποτε άλλο κλειστό ή ανοικτό χώρο; Καμία σχέση εκείνοι οι χώροι με τον Ιερό Ναό. Ο κάθε Ιερός Ναός «εγκαινίζεται τώ τιμίω και ζωηρρύτω Αίματι, της αχράντου και ακηράτου πλευράς, του σαρκωθέντος εκ της Αγίας Παρθένου, Χριστού του Θεού ημών»*… και σε άλλο σημείο λέμε (καί άρα πιστεύουμε) ότι ο Ναός «τώ σώ τιμίω εκ πλευράς ζωηφόρου, Αίματι ραντίζεται»* γι αυτό και πρέπει και μπορούν «αθροισθείσαι των πιστών αί χορείαι»* χωρίς να υπάρχει ούτε κατά διάνοια πιθανότητα μετάδοσης της οποιασδήποτε ασθενείας. Αν εμείς, κλήρος και λαός του Θεού δεν είμαστε πεπεισμένοι γι’ αυτό, πως θα βοηθηθούν οι ολιγόπιστοι ή και ασεβείς άρχοντες και λαός μας; Μα ο κάθε Ναός «Ου ψάμμον αλλά Χριστόν θεμέλιον έχουσα»*.
Δέν παρακαλούμε όλοι μαζί, κατά την ώρα των Εγκαινίων, εκ στόματος των Αρχιερέων μας που μας έχουν όλους στην καρδιακή τους αγκάλη, εκεί στην είσοδο του Ναού, πρίν ακόμη εισέλθει κανείς στο Ναό: «Δέσποτα Κύριε ο Θεός ημών, ο καταστήσας εν ουρανοίς τάγματα και στρατιάς Αγγέλων και Αρχαγγέλων, εις λειτουργίαν της σής δόξης, ποίησον, σύν τη Εισόδω ημών, είσοδον αγίων Αγγέλων γενέσθαι, συλλειτουργούντων ημίν (γιά αρχιερείς και ιερείς), και συνδοξολογούντων (γιά όλο το λαό) την σήν αγαθότητα»*;Δέν πιστεύουμε ότι μπαίνουμε με συνοδεία Αγγέλων εντός του Ναού;Δέν δεόμασθε πάλι όλοι μαζί λέγοντας εκ στόματος Αρχιερέων: «Κύριε ο Θεός ημών, ο και ταύτην την δόξαν τοίς υπέρ σου αθλήσασιν αγίοις Μάρτυσι δωρησάμενος, το σπείρεσθαι εν πάση τη γή τα Λείψανα αυτών εν τοίς αγίοις Οίκοις Σου, και καρπούς ιαμάτων βλαστάνειν· ...»*; Ιάμματα βλαστάνουν μέσα στους Ναούς μας και όχι ασθένειες!Ούτε η ανάγκη, ούτε ο φόβος, ούτε η δήθεν έγνοια για τον συνάνθρωπο - υγιή ή ασθενή - ούτε ο εκβιασμός, ούτε η απειλή ήταν η αιτία για την πικρή απόφαση παύσεως των Ακολουθιών και σφραγίσεως των Ναών μας. Μη γένοιτο!!! Όλοι οι Άγιοί και Μάρτυρές μας, αν σκεφτόταν τον οποιοδήποτε εκβιασμό, οποιαδήποτε απειλή ή ανάγκη τους, ή ανάγκη και έγνοια κάποιων άλλων, θα ήταν τώρα στον Ουρανό; [(Ματθ. 8,22) «ο δε Ιησούς είπεν αυτώ· ακολούθει μοι, και άφες τους νεκρούς θάψαι τους εαυτών νεκρούς»] Δεν θυσίασαν την οποιαδήποτε ανάγκη, δική τους ή άλλων, ακόμη και την ζωή τους για τον Άγιο Τριαδικό Θεό ώστε σήμερα εμείς να απολαμβάνουμε τα Τίμια Λείψανά τους επί των οποίων στερεώνουμε τους Ιερούς Ναούς μας;Ο Χώρος του Ναού δεν είναι «Καινός»*; Δεν είναι «Ουρανός»*; Δεν είναι σκηνή αχειροποίητος «υπέρ χρυσίον λάμπουσαν»* που εκεί συναθροίζονται όλοι οι εν δυνάμει ναοί του Αγίου Πνεύματος;. Είναι χώρος βέβαια γι’ αυτό και γίνεται αγιασμένος και καινός αμετάκλητα ακριβώς την στιγμή που οι Αρχιερείς μας, τελούν την ακολουθία (Μυστήριο!) των Εγκαινίων των Ναών μας και παραμένει έτσι μέχρι 2άς Παρουσίας του Κυρίου μας, εκτός αν συληθεί από αιρετικούς ή αλλοθρήσκους.
Οι άλλοι όλοι Ναοί, οι έμψυχοι, γίναμε μέν Ναοί Αγίου Πνεύματος εν δυνάμει κατά το Μυστήριο του βαπτίσματος και Χρίσματος, αλλά λόγω της ελευθερίας μας, λερωνόμαστε και ασθενούμε εκ της προαιρέσεώς μας, και όχι εκ των αγιασθέντων χώρων ή αντικειμένων, ασθενούμε και αρρωσταίνουμε εκ των επιλογών και αποφάσεών μας που περιφρονούν τις εντολές του Θεού και όχι εκ του ασπασμού ή της συναθροίσεως εντός των Αγιασμένων Ναών μας.Μας Περιμένει όμως ο Φιλεύσπλαχνος Άγιος Τριαδικός Θεός όλους μας, να καταστήσουμε εαυτούς Ναούς του Αγίου Πνεύματος από «δυνάμει» σε «ενεργεία», με το να Του δείχνουμε την «μεμεριμνημένη και αληθώς εναργή» μετάνοιά μας για να αξιωθούμε όλοι της Ουρανίου Βασιλείας Του.Μακάρι όλοι μας, με οδηγό μας τον Κύριο Ιησού Χριστό και τις εντολές Του, Κληρικοί και Λαϊκοί, να γίνουμε «μιμηταί των Αγίων Μαρτύρων»*, καθώς και «τόν αγώνα τον καλόν αγωνίσασθαι, και τον δρόμον της ευσεβείας τελέσαι και την πίστην της αληθούς ομολογίας φυλάξαι»*.
Γένοιτο!Αληθώς Ανέστη!
π. Α.Κ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου