«…και τότε ο κόσμος είχε φτάσει σε μια αθλία κατάσταση, αλλά ο Θεός δε μας άφησε. Και τώρα δεν πρέπει να απελπιζόμαστε…». (Άγιος Πορφύριος)
Την εποχή εκείνη κυβερνούσε την Ιερουσαλήμ ο Ηρώδης και τη Ρώμη ο Καίσαρας Αύγουστος. Όμως, ο μικρός και ταπεινός Ιησούς ήταν που άλλαξε, μέσα σε λίγο καιρό, το status quo της ανθρωπότητας.
Κάποτε ο Άγιος Πορφύριος μου είχε πει: «Θόδωρε, είναι να παίρνουμε τις σπηλιές και τα βουνά, και να κλαίμε, για να σώσει ο Θεός τον κόσμο, γιατί οι άνθρωποι πλέον δεν ακούν…».
Το Οικουμενικό Πατριαρχείο τα τέσσερα τελευταία χρόνια πραγματοποίησε την αγιοκατάταξη τριών γερόντων. Των Αγίων Πορφυρίου, Παϊσίου και Ιακώβου. Και οι τρεις τους πηγαίνανε συχνά στα σπήλαια και ησυχάζανε. Ο Άγιος Πορφύριος, όταν πρωτοπήγε στα Καυσοκαλύβια, οι γέροντες τον στείλανε στο σπήλαιο του Αγίου Νήφωνα, ο Άγιος Παΐσιος συχνά-αραιά ησύχαζε εις τα όρη και τις σπηλιές και ο Άγιος Ιάκωβος πήγαινε στο σπήλαιο του Οσίου Δαυίδ και προσευχόταν νυχθημερόν.
Ο Θεός ευδόκησε οι τρεις αυτοί γέροντες να πραγματοποιηθεί η αγιοκατάταξή τους σύντομα, γιατί ήταν και είναι το στήριγμα και η παρηγοριά του λαού του Θεού, κληρικών και λαϊκών.
Δεν πρέπει να παραβλέψουμε ότι στο σπήλαιο της Ιεράς Αποκαλύψεως ο Θεός μίλησε στον εξόριστο Ιωάννη το Θεολόγο για τις έσχατες μέρες της Εκκλησίας και του κόσμου.
Όταν ο Άγιος Πορφύριος επισκέφθηκε και προσευχήθηκε στο σπήλαιο, είδε με τη Χάρη του Θεού -και προς επιβεβαίωση- τις σκηνές που διαδραματίστηκαν εκεί, όταν ο Θεός αποκάλυψε στον Ιωάννη το Θεολόγο τα γεγονότα που θα διαδραματιστούν έως τη συντέλεια των αιώνων.
Ο δε Προφήτης Ηλίας, διωκόμενος από το βασιλέα Αχαάβ και βασίλισσα Ιεζάβελ, γιατί ύψωσε το ανάστημά του απέναντι στην ασέβεια των βασιλιάδων και ιερέων της εποχής, εκδιώχθηκε και ο Θεός τον έκρυψε σε σπήλαιο. Εκεί μίλησε ο Θεός στον Προφήτη.
Στο Άγιο αυτό μέρος προσευχήθηκαν οι Θεοπάτορες Ιωακείμ και Άννα, για να γεννηθεί η Παναγία, που θα ήταν η αρχή της Σωτηρίας όλου του κόσμου.
Σε σπήλαιο έγινε η αρχή και σε σπήλαιο αποκάλυψε ο Θεός τα γεγονότα έως τις έσχατες μέρες. Και ο Χριστός ήρθε για να σώσει τον κόσμο μέσα από ένα σπήλαιο, στην περιοχή της Βηθλεέμ.
Τα Καυσοκαλύβια είναι σαν τη Βηθλεέμ της εποχής εκείνης. Μικρά, ασήμαντα, ταπεινά, ήσυχα. Αυτό ακριβώς το ησυχαστικό πνεύμα ήρθε και μετέδωσε ο Άγιος Παΐσιος. Είχε μεγάλες προσδοκίες και πολλές ελπίδες από τον ησυχασμό. Πίστευε ότι από εκεί θα προέρθει η αναγέννηση της Εκκλησίας.
Για τα ταπεινά Καυσοκαλύβια έλεγε ο Άγιος Πορφύριος: «Εγώ εκεί εγεννήθηκα, εκεί εμεγάλωσα και εκεί θέλω να πεθάνω». Και όντως, τον αξίωσε ο Θεός να κοιμηθεί εδώ, στα αγαπημένα του Καυσοκαλύβια, αλλά και να ζει ακόμα και μετά την κοίμησή του, όπως ο Άγιος Μάξιμος ο Καυσοκαλυβίτης.
Ο Άγιος Παΐσιος ξεκίνησε την ασκητική του ζωή από τα Καυσοκαλύβια, από το κελί της Υπαπαντής, δίπλα από το κελί του Αγίου Πορφυρίου. Πάντοτε αγαπούσε την έρημο των Καυσοκαλυβίων και δεν είναι τυχαίο το ότι η αγιοκατάταξή του έγινε την ημέρα του Αγίου Μαξίμου του Καυσοκαλυβίτη. Οι δύο αυτοί μεγάλοι σύγχρονοι Άγιοι της Ορθοδοξίας έχουν κοινό σημείο αναφοράς τα ταπεινά Καυσοκαλύβια.
Η φήμη τους, όμως, έχει ξεπεράσει κατά πολύ τα όρια της Ελλάδος και της Εκκλησίας και έχει εξαπλωθεί σε όλη την οικουμένη, ανεξαρτήτως θρησκείας, δόγματος και έθνους. «Εἰς πᾶσαν τὴν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος αὐτῶν καὶ εἰς τὰ πέρατα τῆς οἰκουμένης τὰ ῥήματα αὐτῶν».
Ο Άγιος Πορφύριος μου είχε πει: «Θεόδωρε, στα Καυσοκαλύβια δεν πάω για να πεθάνω. Πάω για να ζήσω». Μας υποσχέθηκε εν ζωή ότι θα κάνει πιο πολλά τώρα μετά τη φυγή του… φυσικά από τα Καυσοκαλύβια. Τις θερμές μου ευχές από τα μικρή και ήσυχη αυτή γωνιά του Αγίου Όρους.
«Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ, καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία»
Ιερομόναχος Γεώργιος Αλευράς
Ιερά Καλύβη Ζωοδόχου Πηγής
Ιερά Σκήτη Αγίας Τριάδος Καυσοκαλυβίων Αγίου Όρους
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου