Το άναμμα του κεριού στον ορθόδοξο ναό έχει βαθύτατο συμβολισμό[1]. Πρωτίστως, το υλικό φως αναβαίνει επί το νοερό, το πνευματικό φως που φέρουν οι Άγιοι[κυρίως όταν ανάβουν μπροστά από ιερές εικόνες]. Όπως αναλώνεται η ικμάδα του κεριού, έτσι , καλείται και ο πιστός να αναλωθεί στη διακονία της αγάπης και στην καλλιέργεια των αρετών.
Παλαιότερα, τα κεριά κατείχαν σημαίνοντα πρακτικό ρόλο, καθώς παρείχαν στους χριστιανούς απαραίτητο ¨φως¨ κατά τη διάρκεια των ιερών ακολουθιών τους. Ανάβουμε ένα κερί[έτσι πρέπει να γίνεται] για τους ζώντας και ένα για τους κεκοιμημένους, χωρίς άξεστες υπερβολές και άκαιρους συναισθηματισμούς τόσο από την πλευρά των πιστών , που λαμβάνουν τα κεριά δια της ¨χούφτας¨ όσο και από την πλευρά των νεωκόρων, και δη των διακονούντων στους ιερούς ναούς, που περιμένουν να απομακρυνθεί ο πιστός και σπεύδουν, ένεκα της οικονομίας ¨των πραχθησομένων εν τω ιερώ ναώ¨, να το σβήσουν! Να καταργηθεί ευθύς αμέσως η βλάσφημη συνήθεια σε ιερούς ναούς της επαρχίας, ν΄αναγράφεται τιμή πώλησης του κεριού επί του παγκαρίου και να διανθίζεται αυτή ανάλογα με το μέγεθός του! Να καταργηθεί πάραυτα η πάνυ βλάσφημος συνήθεια εις τους ιερούς ναούς των μεγάλων αστικών κέντρων, να υπάρχει διαβάθμιση του μεγέθους του κεριού προς τον κόσμο. Ένα μέγεθος κεριού, κατά προτίμηση μικρό. Ένα μέγεθος! Όσοι δε εκ των ¨ευσεβών¨ επιθυμούν να ανάψουν μεγάλες λαμπάδες, πρωτίστως ας ενθυμούνται: «Προτιμότερο και πλέον σωτήριο – Κύριος οίδε εί και αγιαστικό! – από το ν΄ανάβουν μεγάλα κεριά και λαμπάδες, ν΄ανάψουν φωτιά και να κάψουν τις γλώσσες τους, τα πάθη τους , τις έξεις και αμαρτωλές συνήθειές τους! Αγάπη και καρδιά θέλει ο Χριστός μας, ουχί λαμπάδες και ανοσιουργήματα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου