Πρόγραμμα Ιερών Ακολουθιών απο 19 έως 28 Οκτωβρίου στην ενορία μας

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΦΩΚΙΔΟΣ 

Ι.Ν.ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

ΑΓΙΑΣ ΕΥΘΥΜΙΑΣ 

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΙΕΡΩΝ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ 

ΑΠΟ 19 ΕΩΣ 28 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ

ΤΡΙΤΗ 20 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2020

ΕΟΡΤΗ ΑΓΙΩΝ ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ Κ' ΑΡΤΕΜΙΟΥ

Ώρα:07:30πμ έως 09:30πμ-Όρθρος και Θεία Λειτουργία

ΚΥΡΙΑΚΗ 25 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2020

(ΣΤ' ΛΟΥΚΑ)

Ώρα:07:30πμ έως 10:30πμ-Όρθρος και Θεία Λειτουργία

ΔΕΥΤΕΡΑ 26 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2020

ΕΟΡΤΗ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

Ώρα:07:30πμ έως 09:30πμ-Όρθρος και Θεία Λειτουργία

ΤΕΤΑΡΤΗ 28 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2020

ΕΟΡΤΗ ΑΓΙΑΣ ΣΚΕΠΗΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

Ώρα:07:30πμ έως 10:00πμ-Όρθρος και Θεία Λειτουργία

Ώρα:10:00πμ-Επίσημη Δοξολογία επί τη Εθνική Επετείω της 28ης Οκτωβρίου 

Ώρα:10:15πμ-Θα τελεσθεί τρισάγιο στο μνημείο των Πεσόντων Ηρώων 

ΕΚ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ

ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ, ΤΙΣ ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΕΡΧΟΝΤΑΙ, ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΜΑΣ ΠΙΑΣΕΙ ΦΟΒΟΣ ΚΑΙ ΠΑΝΙΚΟΣ;

Γέρος πλέον επίσκοπος, που βρίσκομαι στο τέλος της επιγείου ζωής μου ύστερα από πολύπλαγκτον και περιπετειώδη δράσιν σαράντα ετών στην πατρίδα μας, σας συνιστώ, παιδιά μου. Αν έρθει εποχή που θα ακούσουμε και εμείς όχι στο θέατρο αλλά στην πραγματικότητα, «διωγμός!» και θα ακουστεί η λέξη «διωγμός» εναντίον των πιστών Χριστιανών· μη φοβηθείτε, μη δειλιάσετε. Εγώ δεν θα ζω πλέον, θα βρίσκομαι υπό τον τάφο, θα βρίσκομαι στην άλλη ζωή. Εσείς θ” ακούσετε να φωνάζουν, απ’ άκρου εις άκρου, «διωγμός». Και οι εκκλησίες και οι ιερείς και οι επίσκοποι θα εξαλείψουν το Ευαγγέλιο, για να κηρυχθεί νέον «ευαγγέλιο». Και ότι γίνεται στην Αλβανία και ότι γίνεται σε χώρες μακριά, θα γίνει και στην Ελλάδα – προφητεύω. Αλλά ένα πράγμα να ξέρετε πολύ καλά ότι δε θα νικήσουν οι άθεοι, αλλά οι πιστοί. Προσευχή λοιπόν. Στα όπλα και στα γόνατα. Γιατί θα έρθει η ώρα που θα γίνει ερείπωσις. Τότε εσείς, που θα μαζεύεστε για να ακούτε λόγον χριστιανικόν; Είναι και αυτό ένα χάρισμα.

Ερώτηση: Τι πρέπει να κάνουμε γέροντα, για να μη μας πιάσει ο φόβος και πανικός, εκείνες τις δύσκολες ημέρες;

Όχι , όχι, δεν θα μας πιάσει πανικός. Να έχουμε θάρρος, όμως να μην το επιδεικνύουμε, αλλά να περιμένουμε την κατάλληλη στιγμή για να το δείξουμε. Γιατί όταν εκδηλώνει κανείς το θάρρος του την κατάλληλη στιγμή, έχει μεγάλη σημασία.

Αγωνίζεσθε λοιπόν τον καλόν αγώνα και μια μέρα θα συναντηθούμε στους ουρανούς. Εκεί θα γίνει η συνάντηση όλων των πιστών. Πάτε στο καλό και να προσεύχεστε.

ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΤΕ

Η Εκκλησία ζει και θα ζήσει εις τους αιώνας των αιώνων. Διότι ιδρυτής της είναι ο Χριστός, παιδιά. Είθε να κρατήσετε μέσα σας αναμμένη την λαμπάδα της πίστεως. Φως να είστε εν τω κόσμω τούτω. Μέσα στο σκοτάδι που υπάρχει (άλλοι είναι προτεστάνται, άλλοι καθολικοί, άλλοι διαφόρων άλλων ονομάτων και καταστάσεων άλλοι βλάσφημοι κ.τ.λ.), εσείς παιδιά μου, όσο λίγα και αν μείνετε με το Χριστό μη φοβηθείτε, θα νικήσετε. Και αν ακόμα, παιδί μου, παιδί του κατηχητικού σχολείου, παιδί της Ελλάδος, της Μικρά Ασίας, του Πόντου και της Μακεδονίας και αν σε αρνηθεί η μάνα σου και ο πατέρας σου και μείνεις ένας μέσα στην πόλη σου ή στο χωριό σου, να μη δειλιάσεις. Και αν όλη η κοινωνία γονατίσει μπροστά στο διάβολο, εσύ μη γονατίσεις και εσύ ο ένας θα νικήσεις. Το λέω και το τονίζω. Μπορεί να γονατίσουν άλλες πολιτείες· αλλά η πόλη αυτή, που είναι βαμμένη με το αίμα των μαρτύρων και των ηρώων, δεν θα γονατίσει ποτέ. Στις φλέβες μικρών και μεγάλων ρέει αίμα μαρτύρων της Νικομήδειας, της Μικρά Ασίας και του Πόντου.

 Θα μείνουμε κάστρο του Χριστού και θα αποδείξουμε για μία κόμη φορά προς πείσμα των δαιμόνων, ότι ο Χριστός δεν απέθανε αλλά ζει εις αιώνας αιώνων.

Μακαριστού Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστίνου Καντιώτη

Άγιος Λογγίνος ο Εκατόνταρχος (16 Οκτωβρίου)

 

Βιογραφία

Ο Λογγίνος καταγόταν από την Καππαδοκία και υπηρετούσε στον ρωμαϊκό στρατό, υπό τον Πόντιο Πιλάτο. Ήταν επικεφαλής της ομάδας που επιτηρούσε τον βασανισμό και τη σταύρωση του Χριστού.

Όταν του ζητήθηκε να εξετάσει αν ο Χριστός ήταν πράγματι νεκρός, ο Λογγίνος τρύπησε με τη λόγχη τα πλευρά του και απ’ την πληγή έτρεξε αίμα και νερό.

Οι σταγόνες έσταξαν στο πρόσωπο του Εκατόνταρχου και θεράπευσαν το πρόβλημα όρασης που τον ταλαιπωρούσε. Τότε, σύμφωνα με τους Ευαγγελιστές, αναφώνησε: «Αληθώς ο άνθρωπος ούτος, Υιός ήν Θεού».

Ο Λογγίνος μάρτυρας και της Ανάστασης

Ο Λογγίνος διατάχθηκε να φρουρήσει τον τάφο του Χριστού, με τους άντρες του και υπήρξε αυτόπτης μάρτυρας σε άλλο ένα στιγμιότυπο που θα του έμενε αξέχαστο, την Ανάσταση. Οι Αρχιερείς δωροδόκησαν τους φρουρούς για να αποκρύψουν το συνταρακτικό γεγονός που υπονόμευε τόσο την εξουσία τους.

Σύμφωνα με την παράδοση, ο Εκατόνταρχος αρνήθηκε να πει ψέματα, απέρριψε τα αργύρια των Αρχιερέων και παραιτήθηκε από τον στρατό. Βαπτίστηκε χριστιανός και επέστρεψε στην Καππαδοκία, για να μεταδώσει το μήνυμα του χριστιανισμού. Τον συντρόφευσαν κι άλλοι δύο στρατιώτες, που πίστεψαν στα θαύματα του Χριστού.

Όμως οι Ιουδαίοι Αρχιερείς δεν μπορούσαν να αφήσουν τέτοια προσβολή ατιμώρητη. Απευθύνθηκαν στον Αυτοκράτορα της Ρώμης, Τιβέριο και κατηγόρησαν τον Λόγγινο ότι πρόδωσε τη Ρώμη και τάχθηκε υπέρ του παράφρονα που αυτοαποκαλούνταν Βασιλιάς της Ιουδαίας.

Η μαρτυρία και η αγιοποίηση του Λογγίνου

Ο Τιβέριος διέταξε τον επίτροπο της περιοχής, Πόντιο Πιλάτο, να τιμωρήσει παραδειγματικά τον αποστάτη. Ο Πιλάτος έστειλε ομάδα στρατιωτών εναντίον του, οι οποίοι έφτασαν βράδυ έξω από την οικεία του πρώην Εκατόνταρχου. Δεν γνώριζαν ότι ο άντρας που στεκόταν μπροστά τους ήταν ο στόχος τους και του ζήτησαν να τους κατευθύνει προς το σπίτι του Λόγγινου. Ο οικοδεσπότης τους καλωσόρισε και τους ετοίμασε φαγητό….

Οι στρατιώτες αποκάλυψαν ότι ταξίδεψαν για να σκοτώσουν τον προδότη Λόγγινο και τους δύο συντρόφους του.

Ο Λογγίνος, ατάραχος, τους βεβαίωσε ότι θα τους έστελνε στο σπίτι που αναζητούσαν και τους προέτρεψε να μείνουν μαζί του για δύο μέρες, μέχρι να επιστρέψουν και οι άλλοι δύο στρατιώτες που έψαχναν. Οι μέρες πέρασαν, οι σύντροφοι έφτασαν και ήρθε η ώρα για την αποκάλυψη. Οι στρατιώτες έμειναν έκπληκτοι, όταν ο γενναιόδωρος οικοδεσπότης τους αποδείχθηκε πως ήταν «ο άτιμος Εκατόνταρχος που πρόδωσε τη Ρώμη».

Ακόμα περισσότερο παραξενεύτηκαν με την ειλικρίνεια του άντρα, που δεν προσπάθησε να αποφύγει το θάνατο. Του ζήτησαν το λόγο και ο Λογγίνος απάντησε ότι ανυπομονούσε να μαρτυρήσει για την πίστη του. Έτσι κι έγινε. Οι στρατιώτες με βαριά καρδιά, εκτέλεσαν τις διαταγές τους, αποκεφάλισαν τον Εκατόνταρχο και τους συντρόφους και πήγαν τα κεφάλια στον Πιλάτο, ως απόδειξη θανάτου.

Ο Πιλάτος πέταξε περιφρονητικά τα κεφάλια απ’ το παράθυρο σε μια χωματερή. Χρόνια μετά, μία τυφλή γυναίκα ξέθαψε το κεφάλι του Λόγγινου και όταν το ακούμπησε, η τύφλωσή της θεραπεύτηκε.

Ο Λογγίνος αγιοποιήθηκε και γιορτάζεται από την Ορθόδοξη και την Καθολική Εκκλησία. Σύμφωνα με το Ευαγγέλιο του Νικόδημου, ο Λογγίνος τιμωρήθηκε για τον τραυματισμό του Χριστού και φυλακίστηκε σε μια σπηλιά, όπου ένα λιοντάρι κατασπάραζε το κορμί του κάθε βράδυ και κάθε μέρα γιατρευόταν, για να επαναληφθεί το μαρτύριο.

Μὴ μοῦ μιλᾶς ἐμένα γιὰ παπάδες!!

Μία μέρα μιλοῦσα στοὺς ἀσθενεῖς τοῦ νοσοκομείου τῶν Ἀθηνῶν «Σωτηρία». Καὶ ἕνας νεαρὸς γύρω στὰ τριάντα μὲ τὸ κομπολόι στὸ χέρι ἔκανε βόλτες ἔξω ἀπὸ τὴν αἴθουσα. Δὲν ἔμπαινε στὴν αἴθουσα νὰ ἀκούσει τὴν ὁμιλία καὶ θεωροῦσε κουτοὺς καὶ ὀπισθοδρομικοὺς ὅσοι ἔμπαιναν νὰ ἀκούσουν.

Ὅταν τελείωσα τὴν ὁμιλία μπαίνει μέσα στὴν αἴθουσα μὲ τὴν μαγκιὰ του καὶ μοῦ λέει:

– Δὲν τὰ πιστεύω ἐγὼ αυτά…

– Δὲν εἶναι ὑποχρεωτικό, τοῦ λέω.

– Μὴ μοῦ μιλᾶς ἐμένα γιὰ παπάδες!

– Ποῦ ξέρεις τὶ μίλησα ἐγώ; Ἄλλωστε ἐσένα δὲν σοῦ μίλησα. Ἐσὺ ἔκανες τὶς βόλτες σου στὴ βεράντα… Ἐγὼ μίλησα στοὺς ἄλλους ἀδερφούς. Ἦρθαν μόνοι τους κάτι νὰ ἀκούσουν, δὲν πληρώνουν. Ἀλλὰ πὲς μου, σὲ τὶ σὲ ἔφταιξαν οἱ παπάδες;

– Ἔχω 3 μῆνες ἐδῶ καὶ δὲν ἦρθε κανεὶς νὰ μὲ δει…

– Ἔχεις ξαναρρωστήσει;

– Χτύπα ξύλο! Πρώτη φορὰ καὶ τελευταία θὰ εἶναι..

– Φίλοι σου, συγγενεῖς σου, ἔχουν ἀρρωστήσει;

– Πολλοί.

–Πόσες φορὲς ἔχεις πάει καὶ τοὺς ἔχεις ἐπισκεφτεῖ, γιὰ νὰ τοὺς παρηγορήσεις καὶ νὰ τοὺς συμπαρασταθεῖς;

– Εἶναι ἀλήθεια ὅτι δὲν πῆγα..

– Ἐφόσον δὲν ἔκανες ἔλεος σὲ κανέναν, πὼς θέλεις νὰ σὲ κάνουν ἔλεος; Βλέπεις λοιπὸν ὅτι ἦρθες ἐδῶ γιὰ νὰ μάθεις, ὅταν βγεις μὲ τὸ καλὸ ἔξω, νὰ πηγαίνεις ὅπου ὑπάρχει πόνος καὶ ἀνάγκη, διότι πάντοτε θὰ πληρώνεσαι μὲ τὸ ἴδιο νόμισμα…

Ἔτσι εἶναι ἀγαπητοὶ μου! Σπείραμε ἀγάπη στὸν συνάνθρωπὸ μας, ἀγάπη θὰ θερίσουμε. Σπείραμε σκληρότητα, σκληρότητα θὰ θερίσουμε. Ό,τι σπέρνουμε, αὐτὸ θερίζουμε…

✞Ἱεροκήρυκας Δημήτριος Παναγόπουλος

 

«Για μένα πράγματι είναι αδύνατον να σκεφθώ την ευτυχία έξω από τον Θεό και τους ανθρώπους»

 

Βλέπεις τον εαυτό σου ευτυχισμένο και ακόμα βεβαιώνεις πως την ευτυχία σου την έφτιαξες μόνος σου, χωρίς τον Θεό και τους ανθρώπους.

Γι’ αυτό απωθείς την άποψη που πρεσβεύουμε, ότι δηλαδή κάθε άνθρωπος χρωστά προσευχή στον Θεό και ελεημοσύνη στον πλησίον του.

«Ούτε προσευχές στον Θεό ούτε ελεημοσύνη στον πλησίον», λες και μ’ αυτό τείνεις να θεωρείς τον εαυτό σου ευτυχισμένο.

Για μένα πράγματι είναι αδύνατον να σκεφθώ την ευτυχία έξω από τον Θεό και τους ανθρώπους. Νομίζω ότι ούτε καν άγγιξες την ευτυχία αλλά συγχέεις τα φαινόμενα και αποκαλείς ευτυχία την ανέμελη επιβίωση. Μάζεψες πολλά από εκείνα που μπορεί να δώσει η γη, χόρτασες και ήπιες και νομίζεις ότι δεν σου χρειάζεται κανείς από τον περίγυρο.

Γνώριζε όμως πάνω απ’ όλα, ότι η γη δεν δίνει τίποτα σε κανέναν χωρίς την εντολή του Θεού. Και όσα σου έδωσε στα έδωσε κατ’ εντολή του Θεού. Μια βαθύτερη αντίληψη μας διδάσκει ότι εμείς δεν έχουμε στην πραγματικότητα τίποτα δικό μας, που να διαρκεί σ’ αυτόν τον κόσμο. Όλα είναι έωλα και δανεισμένα- γρήγορα φεύγουν και έρχονται σαν στρόβιλος. Η υγεία, η δύναμη, η ομορφιά, η ιδιοκτησία, η τιμή, η εξουσία, η μεγάλη γνώση, το καλλιτεχνικό ταλέντο, όλα τα χαρίσματα είναι δώρα. Και η δοκιμασία με την οποία ο Δημιουργός εξετάζει τους ανθρώπους έχει σχέση με την πίστη, το έλεος, τον σεβασμό και κάθε καλό χαρακτηριστικό.

Η δοκιμασία έγκειται στο να καταδείξει δύο πράγματα: 

Πρώτον, αν ο άνθρωπος γνωρίζει από πού του δόθηκε το όποιο χάρισμα, και δεύτερον, αν αποδίδει δόξα και ευχαριστία στον Δωροδότη του.

Άκου αυτή τη φοβερή συμβουλή του μεγάλου προφήτη Ιερεμία που φωνάζει: 

«δότε τῷ Κυρίῳ Θεῷ ὑμῶν δόξαν πρό τοῦ συσκοτάσαι» ( Ιερ. 13, 16 ). Άρχισε και συ γρήγορα να δοξάζεις τον Θεό και να Τον ευχαριστείς πριν πέσει το σκοτάδι στη ζωή σου. Γιατί όταν έρθει το σκοτάδι, τα βάσανα, η ταλαιπωρία και η αρρώστια, η πτώση και η τρέλα, τι θα κάνεις τότε; Ποιόν θα παρακαλέσεις; Και ποιος από τους ανθρώπους θα σε ελεήσει αφού εσύ ήσουν χωρίς ίχνος ελεημοσύνης;

Για να μην πέσει στη ζωή σου φοβερό και βαρύ σκοτάδι άσκησε και θυμήσου αυτές τις άγιες λέξεις της Βίβλου: «Οὐ λιμοκτονήσει Κύριος ψυχήν δικαίαν, ζωήν δέ ἀσεβῶν ἀνατρέψει.»

ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ

Θαύματα και Θεία Λειτουργία: «τα άνω τοις κάτω συλλειτουργεί»

 

ΟΤΑΝ τελείται ή θεία λειτουργία κάτω στη γη, τελείται και μία άλλη λειτουργία στον ουρανό". Αυτό αναφέρει ο χαρισματούχος στάρετς Σαμψών στις «Διδαχές» του, όπου διηγείται και το ακόλουθο περιστατικό:

Κάποτε, στο καθολικό μιας μονής, την ώρα πού γινόταν ή θεία λειτουργία, ένας μοναχός διακονούσε και συνάμα προσευχόταν. σε μία στιγμή, καθώς κοίταξε ψηλά, είδε τον ουρανό ανοιχτό και μία άγία τράπεζα.

Έκεί μπροστά ήταν γονατιστοί τρεις αρχιερείς, ενώ παράπλευρα έστεκε μία χορωδία με απερίγραπτη ομορφιά.

Γινόταν θεία λειτουργία, και την τελούσαν άγιοι ιεράρχες σαν τον μέγα Βασίλειο, τον θεολόγο ΓΡΗΓΟΡΙΟ και τον ιερό Χρυσόστομο.

Ο μοναχός έμεινε νά κοιτάζει, λες και ήταν μαρμαρωμένος.

Όταν τον είδαν οι άλλοι μετά τη λειτουργία νά στέκεται ακόμη ακίνητος και μουσκεμένος από τα δάκρυα, τον πήραν προσεκτικά απ' το χέρι και τον πήγαν στο κελί του... " .

Ἀπὸ τὸ βιβλίο: Θαύματα καὶ Ἀποκαλύψεις ἀπὸ τὴ Θεία Λειτουργία (Ἱερὰ Μονὴ Παρακλήτου – Ωρωπού Ἀττικῆς)

Τί ονομάζουμε ΕΚΚΛΗΣΙΑ;

 

Η Εκκλησία είναι παγκόσμια κοινότητα ανθρώπων, το σύνολο των πιστών του Θεού που λατρεύουν το Χριστό ως Σωτήρα μέσω της λειτουργίας των μυστηρίων και της Αγίας Γραφής, διακονούν και αγαπούν τον συνάνθρωπο μέσω των καλών πράξεων και προσευχών, όπως ο Χριστός θέλει.

Η Εκκλησία αρχίζει επίσημα επί γης την παρουσία της με την ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗ, όταν το Άγιο Πνεύμα κατέβηκε στους αποστόλους. Συνεχίζει το έργο της στις μέρες μας και θα συνεχίζει στους αιώνες των αιώνων.

Η Εκκλησία είναι:

- ΜΙΑ γιατί στηρίζεται στην ενότητα του Ενός Θεού. (Πατέρα, Υιού και Αγίου Πνεύματος)

- ΑΓΙΑ γιατί ο Θεός είναι Άγιος.

- ΚΑΘΟΛΙΚΗ γιατί ζει την πληρότητα της Θείας Αλήθειας και περιλαμβάνει όλους τους πιστούς Χριστιανούς, όλων των εποχών και από όλα τα μέρη του κόσμου.

- ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ γιατί διατηρεί ανόθευτη και απαραχάρακτη την Αποστολική διδασκαλία και Παράδοση.

Ποιες είναι οι τρεις αιτίες για τον πονοκέφαλο;

 

Είναι η βασκανία μέσα σε αυτές; Πολλοί άνθρωποι που υποφέρουν από πονοκεφάλους, τους αποδίδουν σε βασκανία, δηλαδή σε αυτό που λέμε κοινώς «μάτιασμα».

Μπορεί όμως η βασκανία να προκαλέσει πονοκέφαλο;

Την απάντηση μάς δίνει ο άγιος Πορφύριος, ο οποίος είναι γνωστός για τις θαυμαστές ιατρικές διαγνώσεις που έκανε σε πάρα πολλούς ανθρώπους, αν και ο ίδιος φυσικά δεν είχε σπουδάσει γιατρός.

Κάποιος από τους ανθρώπους που είχαν την ευλογία να γνωρίσουν τον άγιο, ο Δ.Σ., υπάλληλος της ΔΕΗ, διηγείται την εξής εμπειρία του με τον άγιο και την θαυμαστή διάγνωσή του στο προσωπικό του πρόβλημα με πονοκεφάλους (καταγράφεται στο βιβλίο «Ο Όσιος Πορφύριος (μαρτυρίες – διηγήσεις – νουθεσίες)», έκδ. «Ενωμένη Ρωμηοσύνη», Ορθόδοξο Βίωμα 6, Θεσσαλονίκη 2017, σ. 189-190).

«Θυμάμαι όταν πρωτοπήγα - ήμουν τότε νέος - και είχα πολλούς πονοκεφάλους, χωρίς να υπάρχει ιατρικώς παθολογική αιτία.

Επειδή μου άρεσε το καλό ντύσιμο και το φρόντιζα ιδιαίτερα στα νιάτα μου, μου είχε κολλήσει μια ιδέα ότι με ματιάζανε οι γυναίκες και για αυτό είχα μονίμως πονοκέφαλο.

Όταν λοιπόν πρωτοπήγα στον Άγιο Γέροντα, μου έριξε μία ιλαρή ματιά με εκείνο το γαλάζιο του βλέμμα και υπομειδιώνοντας, μου είπε:

“-Εσύ είσαι που από το καλό ντύσιμο σε ματιάζουν οι γυναίκες και έχεις πονοκέφαλο;”.

Εγώ τα έχασα προς στιγμήν, αλλά αμέσως ο Γέροντας συνέχισε:

“-Δεν είναι από αυτό, βγάλ’ την αυτήν την ιδέα. Να ξέρεις ότι ο πονοκέφαλος μπορεί να δημιουργείται από τρεις αιτίες: ή από το πολύ φαγητό, είτε αν το στομάχι είναι πολλές ώρες άδειο, είτε από έντονο στρες”.

Πράγματι έμενα πολλές ώρες νηστικός και κατόπιν έτρωγα απότομα.

Όταν έβαλα καλύτερο πρόγραμμα στη διατροφή μου, υποχώρησαν και οι πονοκέφαλοι.»

Άγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης

Υπάρχουν τριών ειδών άνθρωποι...

Υπάρχουν τριών ειδών άνθρωποι: σαρκικοί, ψυχικοί και πνευματικοί. Ο σαρκικός άνθρωπος θέλει όλα τα της σαρκός∙ ζητεί την ανάπαυση, αγαπά τους επαίνους, δεν θέλει να τον υβρίζουν, δεν δέχεται να του κόψουν το θέλημά του, υπερασπίζει τον εαυτόν του και ζητεί όλα όσα είναι προς ανάπαυσιν του σαρκίου του.

Ο ψυχικός πάλι δεν θέλει να αδικήση, αλλά ούτε και να τον αδικήσουν. Δεν κατηγορεί αλλά δεν θέλει και να τον κατηγορήσουν. Εάν του συμβή μία ύβρις ή αδικία, ή τον περιφρονήσουν δεν ομιλεί μεν, αλλά θλίβεται και λυπάται πώς να του το κάμουν. Αυτός είναι ο ψυχικός.

Ο δε πνευματικός άνθρωπος σκέπτεται όλο τα του πνεύματος∙ αν αδικηθή, χαίρει∙ αν υβρισθή, ευχαριστείται∙ αν του κόψουν το θέλημά του, ευφραίνεται και ό,τι και αν του συμβή λυπηρόν, θεωρεί τον εαυτόν του ότι του πρέπουν όλα αυτά, και θέλει όλο να τον περιφρονούν και να τον εξευτελίζουν.

Άγιος Άνθιμος της Χίου

Ο τσακωμός μεταξύ μας αρχίζει από τη φιλαυτία...

 

Ήτανε δύο ασκητές λέει το γεροντικό οι οποίοι είχαν ξεχάσει να μαλώνουν. Κάποια στιγμή ρωτάει ο ένας τον άλλον. 

Πώς μαλώνουν οι άνθρωποι;

Έ, λέει ο άλλος, να πως μαλώνουν οι άνθρωποι...

Θα βάλουμε μία κανάτα στη μέση,εγώ θα πω ότι είναι δική μου, εσύ θα πεις ότι είναι δική σου, θα επιμείνουμε και θα μαλώσουμε...

Βάζουνε μία κανάτα στη μέση. Λέει ο ένας... Αυτή είναι δική μου. Λέει ο άλλος.. Ε πάρτην. .Όχι λέει ο πρώτος δεν το είπες καλά... Θα πεις εσύ ότι είναι δική μου. Ασε θα το κάνουμε ανάποδα.

Βάζουν την κανάτα στη μέση.. Λέει ο δεύτερος.Αυτή η κανάτα ειναι δική μου.. Λέει ο άλλος... ε αφού είναι δική σου, δεν μπορώ να μην στη δώσω πάρτη... Και τελικά δεν κατάφεραν να μαλώσουν.

Ο τσακωμός αρχίζει από τη φιλαυτία. Μόλις πω αυτή η κανάτα είναι δική μου...

«Δεν με ένοιαζε τι θα έλεγε ο κόσμος, εγώ για το Χριστό ενεργούσα»

 

Κάποια φορά, αργά τη νύχτα επισκέφθηκε ο Ιερομόναχος παπα-Φώτης ένα από τα σπίτια της πόλης μας στο οποίο βρήκε κατάλυμα. Πριν κοιμηθεί, έδωσε την εξής εντολή στον οικοδεσπότη:

Αύριο χαράματα, εσύ κι εγώ έχουμε μια δουλειά.

Ξύπνησαν, έφυγαν από τη Μυτιλήνη, πήγαν στο Ησυχαστήριό του. Πήρε γρήγορα- γρήγορα ιερά σκεύη και την ιερατική του στολή και κατευθύνθηκαν στο γραφικό ξωκλήσι της Παναγίας της Γαλατούσας στο κάστρο της πόλης μας.

Λειτούργησε. Πήρε το Άγιο Ποτήριο και τη λαβίδα και έτσι όπως ήταν με τα άμφιά του, κατ’ ευθύνθηκε σ’ έναν από τους οίκους ανοχής , που υπήρχαν τότε σε αυτήν την περιοχή.

Εκεί κοινώνησε μια ετοιμοθάνατη πόρνη, την Ευλαμπία, η οποία μάλιστα αμέσως μετά τη Θεία Κοινωνία αναπαύθηκε «εν Κυρίω”, πέθανε. Την είχε προηγουμένως εξομολογήσει!

Όταν τον ρώτησα αργότερα σχετικά μ’ αυτό το θέμα, μου είπε:

Αυτό έχει γίνει πολλές φορές. Μία γυναίκα κοντά στην εκκλησία του Αγίου Συμεών μού έλεγε τέτοιες περιπτώσεις κι εγώ πήγαινα σ’ αυτές τις ψυχές στους οίκους ανοχής. Με αποδέχονταν. Τους μιλούσα για τη μετάνοια για τη σωτηρία της ψυχής, για την άλλη ζωή…

Ποτέ δεν τους μιλούσα άσχημα, αλλά με αγάπη τους έλεγα να μετανοήσουν και θα φροντίσει γι’ αυτές ο Θεός, θα τις αποκαταστήσει στην καρδιά Του.

Πολλές ψυχές μετανοούσαν…

Με ρώτησες αν φοβόμουν. 

Τι να φοβηθώ; Δεν φοβάμαι κανέναν. Μόνο το Θεό φοβόμαστε, όταν αμαρτάνουμε. Δεν με ένοιαζε τι θα έλεγε ο κόσμος, εγώ για το Χριστό ενεργούσα.....!

Παπά Φώτης ο Λαυριώτης

«Κάτω από το φλυτζάνι, κάτω από τα μέντιουμ, κάτω από το χαρτί, κρύβονται συντάγματα διαβόλων»

 

Ο άνθρωπος που τον πιάνουν το ''μάτι'' και τα μάγια είναι άοπλος, γιατί δεν έχει Χριστό πάνω του, δεν ζει την μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας μας. Μοιάζει με έναν αδύναμο οργανισμό, που με την παραμικρή αφορμή αρρωσταίνει, γιατί δεν έχει τα ανάλογα αντισώματα.

Για να πιάσουν τα μάγια και το μάτι σε κάποιον, θα πρέπει ο ίδιος να μην έχει τακτοποιήσει τα ζητήματα της ψυχής του. Αν όμως ο άνθρωπος τακτοποιεί την ψυχή του με την καθαρή εξομολόγηση, τότε και όλοι οι μάγοι του κόσμου να μαζευτούν, δεν μπορούν να τον κάνουν κακό.

Την έπιασαν τα μάγια που έκανε ο μάγος και μετέπειτα Άγιος Κυπριανός στην Αγία Ιουστίνη; Δεν την έπιασαν, διότι ήταν Χριστιανοπούλα, αγωνίζονταν, ήταν παρθένος και ανάγκασε τον Άγιο Κυπριανό να κάψει τα (σατανικά) βιβλία του και να μετανοήσει...

Κάτω από το φλυτζάνι, κάτω από τα μέντιουμ, κάτω από το χαρτί, κρύβονται συντάγματα διαβόλων. 

Όλα αυτά, έχουν σχέση με την απώλεια της ψυχής του ανθρώπου. 

Ο άνθρωπος, μη έχοντας εμπιστοσύνη στο Θεό και την Πρόνοιά Του, πάει να ρωτήσει την καφετζού, πως θα πάνε τα πράγματα στη ζωή του, πάει στην χαρτορίχτρα, για να δει, ποιόν άντρα θα πάρει και ούτω κάθε εξής.

Ο Χριστιανός είναι μακριά από αυτά τα πράγματα.Ζητάει από τον Θεό και περιμένει, έχοντας απόλυτη εμπιστοσύνη στον Θεό.

Βλέπουμε κατεξοχήν γυναίκες, να ''ξεματιάζουν'' και να υποκαθιστούν την Εκκλησία, που έχει ειδική ευχή για την βασκανία. Πίσω από αυτήν την ενέργεια του ''ξεματιάσματος'', κρύβεται ο διάβολος. Λένε πολλοί: 

- Το ''Πάτερ ημών'' λέει η κυρία Κατίνα και ''ξεματιάζει'' που είναι το κακό; 

Κανένα αγκρίστρι δεν πιάνει ψάρι, χωρίς δόλωμα.''Πάτερ ημών'' θέλει ο διάβολος να του βάλεις, μα είναι δικό του το αγκίστρι.

Μετά το ''Πάτερ ημών'' της κ. Κατίνας, φεύγει ο διάβολος από τον ματιασμένο, για να φανεί στον άλλον, ότι η Εκκλησία δεν έχει δύναμη και έχει δύναμη η κυρία Κατίνα, που είναι όργανο του σατανά, χωρίς να το καταλαβαίνει.

Έτσι η κυρία Κατίνα γίνεται ''αγία'' στα μάτια του κόσμου και αυτός που ''θεραπεύτηκε'' απ'εξω από την εκκλησία.

Δημήτριος Παναγόπουλος

«Τα γράμματα είναι καλά, αλλά χωρίς ηθική και αρετή δεν σώζουν»

Τά γράμματα εἶναι καλά, ἀλλά χωρίς ἠθική καί ἀρετή δέν σώζουν, ἐνῶ ἀρετή χωρίς γράμματα σώζει. Ὅταν τά γράμματα συμβαδίζουν μέ τήν εὐσέβεια, τήν ἠθική καί τήν ἀρετή, τότε ἀποδίδουν πολλούς καί μεγάλους καρπούς. 

Σκεφθεῖτε ὡς φρόνιμοι, ὅτι θά πεθάνετε καί τήν ὥρα τοῦ χωρισμοῦ τῆς ψυχῆς ἀπό τοῦ σώματος, δέν θά σᾶς συνοδεύσουν οὔτε οἱ γονεῖς σας, οὔτε οἱ ἀδελφοί καί συγγενεῖς σας, οὔτε ὁ κόσμος, οὔτε ὁ πλοῦτος, οὔτε ἡ δόξα, οὔτε τά γράμματα, οὔτε οἱ τρυφές καί ἀναπαύσεις οἱ σωματικές. Μετανοήσατε καί ἐπιστρέψτε καλῶς, ἀπό ὅπου ἐξήλθατε κακῶς μέ τό θέλημά σας καί βρίσκεσθε στήν παρακοή. Τό θέλημα καί ἡ παρακοή εἶναι θάνατος ψυχικός, θάνατος αἰώνιος. 

Σᾶς εὔχομαι ἀληθινή μετάνοια, μέ συντριβή καί ταπείνωση. 

Γέροντας Φιλόθεος Ζερβάκος

 

Τί σημαίνει ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ;

Η ορθόδοξη πίστη, δεν είναι μόνο υπόθεση γνώσεως. Κυρίως είναι ορθός τρόπος ζωής. Ο Χριστός καλεί όλους μας όχι απλώς να Τον γνωρίσουμε, αλλά να ζήσουμε τη δική Του ζωή μέσα στην Εκκλησία που ο ίδιος ίδρυσε. 

Η συνεπής χριστιανική ζωή όλων μας είναι η πιό πειστική απόδειξη οτι η πίστη μας είναι η μόνη ορθή πίστη. Ο χριστιανός που ζεί ενωμένος με το Χριστό με τη συχνή προσευχή, με τακτική συμμετοχή στα μυστήρια και την κοινή λατρεία, τη ζωή και τα έργα της ενορίας του, βρίσκεται σε ασφάλεια.

Ανήκοντας οργανικά και όχι τυπικά στα λογικά πρόβατα της ποίμνης του Χριστού, που είναι η Εκκλησία, δεν κινδυνεύει από τους λύκους, τους διάφορους δηλαδή αιρετικούς ( Ιω. 10,1-16).

Μόνο η αλήθεια του Θεού σώζει τον άνθρωπο. Αυτή η αλήθεια μας φανέρωσε ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός. Ήρθε στον κόσμο για να "κηρύξει το ευαγγέλιο του Θεού" (Μαρκ. 1,14). Να διδάξει και να "μαρτυρίσει την αλήθεια"(Ιω. 18,37). Γνωρίζοντας, λοιπόν ο άνθρωπος την αλήθεια του Χριστού ελευθερώνεται από την αμαρτία (Ιω. 8,32). Υπακούοντας σ' αυτήν μετέχει στην αληθινή ζωή (Ιω. 14,6). Απέναντι στην αλήθεια του Θεού βρίσκεται η πλάνη και η αίρεση. Η πλάνη αρνείται την αλήθεια και η αίρεση τη νοθεύει. Έτσι ο άνθρωπος που έπεσε σε πλάνη ή παρασύρθηκε απο την αίρεση χάνει τη δυνατότητα της σωτηρίας.

Η Εκκλησία που είναι "ο στύλος και το στήριγμα της αλήθειας"( Ά Τιμ. 3,15), απο τα πρώτα χρόνια ακόμη, αγωνίστηκε σκληρά να κρατήσει ακέραιη και ανόθευτη την αλήθεια, που μας παρέδωσε ο Χριστός. Η συνεχής φροντίδα των Αποστόλων και των διαδόχων τους ήταν να προφυλάξουν τους χριστιανούς από τις πλανεμένες διδασκαλίες των "ψευδοδιδασκάλων" και των "ψευδοπροφητών (Ματθ. 7,15 ΄Β Πετρ. 2,1 Ά Ιω. 4,1 ). Αληθινός χριστιανός, είναι ο άνθρωπος εκείνος που πιστεύει στην Αγία Τριάδα. Στον Πατέρα, τον Υιό και το Άγιο Πνεύμα. Έχει αποδεχθεί και έχει ομολογήσει ότι ο Χριστός είναι ο Υιός του Θεού, ο Θεάνθρωπος Ιησούς, ο Εμμανουήλ και πως είναι ο Σωτήρας και Λυτρωτής του κόσμου. Είναι βαπτισμένος στο όνομα του Πατέρα, του Υιού και του Αγίου Πνεύματος και χρισμένος με (Άγιο Μύρο) τις δωρεές και τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος. Με τη ζωή του και τις πράξεις του προσπαθεί καθημερινά να προκόπτει πνευματικά και να γίνει ζωντανό μέλος της Εκκλησίας.

Όλοι οι ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ Χριστιανοί είναι αδελφοί και μέλη της Εκκλησίας την οποία ίδρυσε ο Χριστός πάνω στο Σταυρό, χύνοντας το πανάγιο Αίμα Του.

Πίστη σημαίνει σιγουριά γι' αυτό που ελπίζουμε και βεβαιότητα γι' αυτά που δε βλέπουμε (Εβρ. 11,1). Πίστη είναι η αποδοχή του Θεού όπως μας αποκαλύπτεται. Δεν δημιουργούμε εμείς την πίστη στο Θεό. Μας την δίνει ο ίδιος. Πίστη είναι ανεπιφύλακτη εμπιστοσύνη στο Θεό, τον Κύριο του ουρανού και της γης. Εμπιστοσύνη σημαίνει ότι δέχομαι χωρίς αμφιβολία ότι ο Θεός εκπληρώνει τις υποσχέσεις Του. Η πίστη είναι απόλυτη υπακοή στο Θεό. Υπακοή σημαίνει ότι εφαρμόζω τις εντολές του Θεού, όπως η υπακοή της Παναγίας στον Ευαγγελισμό. Γνήσια πίστη είναι θαρραλέα ομολογία με λόγια και με έργα. Σήμερα όλοι διακηρύττουν τις πεποιθήσεις τους. Γιατί να αρνείται ο Χριστιανός; Η πίστη δεν είναι συναίσθημα, αλλά γνώση του Θεού. Η πίστη είναι ΛΟΓΙΚΗ· Είναι προσωπική απάντηση του ανθρώπου στην κλήση του Θεού για σωτηρία. Και οι δαίμονες πιστεύουν, αλλά δεν τηρούν την πίστη στη ζωή τους. Η πίστη είναι απαραίτητη για τη ζωή. Η γνώση δεν καταργεί την πίστη. Ο άνθρωπος πιστεύει περισσότερα από όσα γνωρίζει και βλέπει.

(Από την έκδοση της Ιεράς Μητροπόλεως Ηλείας που έχει τίτλο: "ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΚΑΤΗΧΗΣΗ" - δια μεγάλους προσερχομένους στο άγιο Βάπτισμα - και την επιμελήθηκε ο θεολόγος κ. Γεώργιος Κομιώτης, Πρόεδρος της Δ.Ε. της Πανελληνίου Ενώσεως Θεολόγων Παραρτήματος Νομού Ηλείας).